Kuchnia norweska


Kuchnia norweska wyróżnia cztery podstawowe posiłki. Są nimi:
  • frokost - śniadanie,
  • lunsj - posiłek między śniadaniem a obiadem,
  • middag - norweski obiad,
  • kveldsmat - odpowiednik kolacji, bardzo często pomijany przez Norwegów.


Większość potraw konsumowanych w Norwegii jest wcześniej suszona, solona lub wędzona, głównie przez klimat kraju. W innym wypadku jedzenie, którego kiedyś było niewiele, szybko by się psuło i marnowało.

Pierwsze skojarzenia z kuchnią norweską to ryby. Samego łososia przyrządza się tu na kilkanaście różnych sposobów: smaży, gotuje (podając go z kwaśną śmietaną), grilluje, wędzi, marynuje, podaje jako tatar, w zupie rybnej, z makaronem i w jeszcze wielu innych wariantach. Inną popularną rybą są dorsze. Z nich przyrządza się m.in. klopsiki rybne (fiskeboller), spożywane z białym sosem. Dorsz często podawany jest też jako sztokfisz (tørrfisk), czyli niesolona, suszona na słońcu ryba. Wariant solony jest za to zwany klippfisk. Inne popularne potrawy rybne to także pudding rybny (fiskepudding) , który można jeść jako danie główne lub na zimno z chlebem, oraz kotlety rybne oraz tradycyjna bergeńska zupa rybna (bergensk fiskesuppe).

Mięsa Norwegowie nie jedzą aż tak dużo, jednakże należałoby wspomnieć o pinnekjøtt. To tradycyjny specjał wigilijny, przyrządzany z solonych, a potem suszonych żeberek jagnięcych. Moczy się je w wodzie, a następnie gotuje na parze przez 3 godziny. Większość Norwegów w wieczór wigilijny jada jednak svineribbe – żeberka wieprzowe, pieczone ze słoniną i boczkiem. Bardziej powszednią potrawą jest fårikål – baranina w kapuście. To rodzaj jednogarnkowego dania z dużymi kawałkami mięsa i kapustą.
Na co dzień jada się też mielone kotlety kjøttkaker i bardziej chude karbonader. Rarytasem jest za to spekemat, czyli suszone i solone wędliny, często także podwędzane. Z bardziej znanych należy wymienić fenalår – suszony udziec barani, krojony na cieniutkie plasterki, spekeskinke – suszoną, podwędzaną szynka wieprzową czy różnego rodzaju salami (z renifera, łosia, wieprzowiny).
Jedną z mięsnych "potraw ekstremalnych" jest smalahove. Głowę i nogi owcy moczy się w słonej zalewie, potem wiesza i suszy. Przed podaniem gotuje się je w wodzie lub na parze, a następnie serwuje z knedlami ziemniaczanymi. Podobno najsmaczniejsze jest miejsce z oczodołu.

Do najpopularnejszych słodyczy należą Kvikk Lunsj - czekoladowe wafelki powoli stające się umownym symbolem narodowym. Na wiele okazji, takich jak święta, urodziny czy wesela przygotowuje się zato kransekake, czyli ciasto z migdałów, cukru pudru, białek i soku z cytryny. Masę formuje się w okręgi i układa jeden na drugi, by powstała słodka piramida. Często ozdabia się je także flagami lub małymi cukierkami.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga