Tradycje i zwyczaje kraju północy
Każdy region Norwegii posiada własne zwyczaje, opowieści, tańce i stroje. Dużą wagę przywiązuje się do średniowiecznych sag, czyli opowieści o dokonaniach i życiu mężnych ludzi. Sagi przekazuje się ustnie z pokolenia na pokolenie. Tradycją Norwegów jest też opowiadanie baśni o przeróżnych stworach np. trollach, które z czasem stały się jednym z symboli tego kraju. Legenda głosi, że trolle mieszkają w gęstych lasach, w górach lub w głębokich fiordach. Według wierzeń stworzenia te przybierają różny wygląd, nie są wrogo nastawione do ludzi, ale często bywają złośliwe.
W Norwegii od czasów starożytnych obchodzone jest święto zimowe Jul. Dla Norwegów głównym wydarzeniem tego święta jest dzień Julaften, przypadający 24 grudnia. Tradycje Jul obejmują wieszanie w domostwach ostrokrzewu i jemioły, przystrajanie jodły, rozdawanie prezentów, kładzenie w palenisku odpowiednio przygotowanej kłody drewna oraz ogólnie rozumiane świętowanie. W dzień Julafen odbywa się główna uczta świąteczna, na której serwowane są tradycyjne dania. Z tej okazji większość browarów norweskich produkuje piwo o nazwie "juleøl". Istnieje też tradycja o nazwie "Julebukk" lub "Nyttårsbukk", w myśl której najmłodsi odwiedzają domy sąsiadów, a w zamian za to otrzymują orzechy, słodycze i mandarynki. Między dniem Julafen, a Sylwestrem dzieci każdego dnia mogą krążyć między domami i przebierać się. W myśl tradycji „Drammebukk”, dorośli również mogą się przebierać i wieczorami odwiedzać sąsiadów, ale zamiast cukierków dostają napoje.
W średniowieczu w wielu zakątkach Europy stawiano olbrzymie kamienne katedry. W Norwegii stosowano podobną technikę, ale używanym materiałem było drewno. Zainteresowanie Wikingów budowaniem łodzi i domów przyczyniło się do rozwoju techniki obróbki drewna, która osiągnęła swoje stadium kulminacyjne dzięki kościołom klepkowym.
Istnieje kilka rodzajów kościołów klepkowych, ale ich cechami wspólnymi są pionowe słupy narożne połączone długimi deskami (klepkami) oraz ściany budowane z drewnianych desek ustawianych na parapetach. Te ściany znane są jako klepkowe bądź słupowe — stąd nazwa kościołów konstruowanych w ten sposób.
Drewniane drzwi i zwieńczenia świątyń są pięknie rzeźbione. Wśród dekoracji znajdują się motywy chrześcijańskie oraz zwierzęta i smoki, uważane często za motywy stosowane przez Wikingów w czasach przed nastaniem chrześcijaństwa.
Te misternie rzeźbione drewniane kościoły można było spotkać w wielu częściach Europy Północno-zachodniej. Dziś znalezienie ich gdziekolwiek poza Norwegią jest właściwie niemożliwe.
Kościół Gol Stave
Kościół Garmo Stave
W Norwegii od czasów starożytnych obchodzone jest święto zimowe Jul. Dla Norwegów głównym wydarzeniem tego święta jest dzień Julaften, przypadający 24 grudnia. Tradycje Jul obejmują wieszanie w domostwach ostrokrzewu i jemioły, przystrajanie jodły, rozdawanie prezentów, kładzenie w palenisku odpowiednio przygotowanej kłody drewna oraz ogólnie rozumiane świętowanie. W dzień Julafen odbywa się główna uczta świąteczna, na której serwowane są tradycyjne dania. Z tej okazji większość browarów norweskich produkuje piwo o nazwie "juleøl". Istnieje też tradycja o nazwie "Julebukk" lub "Nyttårsbukk", w myśl której najmłodsi odwiedzają domy sąsiadów, a w zamian za to otrzymują orzechy, słodycze i mandarynki. Między dniem Julafen, a Sylwestrem dzieci każdego dnia mogą krążyć między domami i przebierać się. W myśl tradycji „Drammebukk”, dorośli również mogą się przebierać i wieczorami odwiedzać sąsiadów, ale zamiast cukierków dostają napoje.
W średniowieczu w wielu zakątkach Europy stawiano olbrzymie kamienne katedry. W Norwegii stosowano podobną technikę, ale używanym materiałem było drewno. Zainteresowanie Wikingów budowaniem łodzi i domów przyczyniło się do rozwoju techniki obróbki drewna, która osiągnęła swoje stadium kulminacyjne dzięki kościołom klepkowym.
Istnieje kilka rodzajów kościołów klepkowych, ale ich cechami wspólnymi są pionowe słupy narożne połączone długimi deskami (klepkami) oraz ściany budowane z drewnianych desek ustawianych na parapetach. Te ściany znane są jako klepkowe bądź słupowe — stąd nazwa kościołów konstruowanych w ten sposób.
Drewniane drzwi i zwieńczenia świątyń są pięknie rzeźbione. Wśród dekoracji znajdują się motywy chrześcijańskie oraz zwierzęta i smoki, uważane często za motywy stosowane przez Wikingów w czasach przed nastaniem chrześcijaństwa.
Te misternie rzeźbione drewniane kościoły można było spotkać w wielu częściach Europy Północno-zachodniej. Dziś znalezienie ich gdziekolwiek poza Norwegią jest właściwie niemożliwe.
Komentarze
Prześlij komentarz